Geef de Pen door!!

Beste Clubleden,

Hier treft u alweer een nieuwe rubriek aan: Geef de Pen door. Deze rubriek is in 1994 in het leven geroepen door Thérèse Jacobs. In de gedrukte versies van de Ruiten Vrouw is de pen al vele malen doorgegeven. Deze worden allemaal overgenomen op de website. In de Ruiten Vrouw van september 2003 staat de allerlaatste geschreven "Geef de Pen door". Joke Schreuder heeft deze geschreven en zij heeft de pen doorgegeven aan Joke Kleinhout. Maar Joke Kleinhout is helaas geen lid meer en daarom hebben we Marie-Louise van den Boom bereid gevonden om de volgende te schrijven. Dat heeft zij inmiddels gedaan zoals u ziet. Hiermee hopen we geregeld weer een aantal nieuwe afleveringen te kunnen plaatsen.


oktober 2010 De Pen van Annette Leijten:

Alweer een poosje geleden kreeg ik een telefoontje van Annie Zweekhorst met de vraag: zou jij de pen van mij willen overnemen? Tja en wat zeg je dan: tuurlijk.....

Alleen waar ga je dan over pennen? Over de gezelligheid van deze bridgeclub die mij nog geen moment heeft doen besluiten om me elders aan te melden (ik ben een Genneps meidje en rij iedere donderdag vanuit Gennep op en neer naar Bergen), over de oergezellige bridgeweekenden en goedverzorgde feestdrives, over de talloze "van harte beterschaps" kaarten die er al rond zijn gegaan op het moment dat er iemand ziek is, of over het plezier tijdens de wekelijkse bridgeavonden? Allemaal waar, echt, de bridgeclub is een club zoals het behoort te zijn, maar toch wil ik u meenemen in de virtuele wereld van het bridge.

Ik ben namelijk toch lid van een andere bridgeclub: Stepbridge. Hier kan je online, wanneer je wilt, achter de computer duiken en een uurtje (of meer...) bridgen. Dus als mijn mannenhuishouden beslist dat er voetbal op de televisie is, nestel ik me regelmatig met een lekker glaasje achter de computer en start stepbridge op.


StepBridge is de officiële internetbridgeclub van de Nederlandse Bridge Bond. Het heeft bijna 9000 leden en kent diverse niveaus: beginners, recreanten, competitiespelers en zelfs topspelers. Ik heb me laten vertellen dat zelfs Berry Westra af en toe "stept".

Dus eenmaal ingelogd (als annette5) kan ik bij stepbridge vele kanten op. Zo speel ik regelmatig puur recreatief (gaat dan om de keizer zijn baard maar ideaal om te oefenen) maar af en toe stort ik me op het competitiegebeuren waar je na het spelen van 30 spelletjes een niveau kan stijgen of (en ja ook dat gebeurt) kan degraderen.

Je hoeft bij stepbridge geen vaste partner te hebben. Eenmaal ingelogd kijk je aan welke tafel een plaatsje vrij is (ingedeeld op niveau ) en na de vraag "mag ik" kan je meestal plaatsnemen aan deze tafel. Als alle windrichtingen zijn bezet kan het bridgen beginnen. Het leuke is dat na ieder spel er direct een percentage komt hoe je het hebt gedaan ten opzichte van andere koppels. En ook kan je zien wat de andere koppels hebben geboden en wat men heeft gemaakt.

Het communiceren met stepbridge gebeurt door middel van berichten typen, onder in de taakbalk. Nu was ik aanvankelijk niet zo op de hoogte van de cyber-taal maar gaandeweg werd mij e.e.a. duidelijk. Zo komen de volgende teksten regelmatig langs:

Afkorting: Betekenis
bzt: ben zo terug
dj/dp/djw/djp: dankjewel partner
gg/ggp: goed gedaan partner
gp/gpp: geen probleem partner
nmm: naar mijn mening
s6/s6p: succes partner
tz: tot ziens
vpa: veel plezier allemaal

Kortom, stepbridge vind ik een leuke manier om op de tijd die mij past, het bridgespel thuis te oefenen.

Vriendelijke groet, TZ, VPA!!

Annette Leijten (alias annette5)

Ik geef de pen door aan Wiel Wiertz, de secretaris van de club en mijn carpool-maatje vanuit Gennep (s6 Wiel !!).



juni 2010 De Pen van Annie Zweekhorst:

Tot mijn grote schrik zag ik dat Dora de pen aan mij had doorgegeven.
Wat dacht je Dora, die heeft altijd zo'n vlotte babbel en moet ze nu maar eens een stukje schrijven?
Dat valt niet mee, want wat is zo interessant dat 90 leden van een club dit willen lezen.
Als alleenstaande zonder kinderen of familie in de buurt is mijn leven eerder saai dan
spectaculair te noemen.
Niet dat ik mij een ogenblik verveel, oh nee.
Door de bridgeclub heb ik vele mensen leren kennen en met enkele zelfs hele leuke contacten.
Zoals bridge thuis wat reuze gezellig is. Mede doordat ik lid ben van de Feestcommissie komen
we ook wel bij elkaar om te overleggen wat we de volgende feestavond kunnen organiseren.
Dat gaat gepaard met koffie en wat lekkers en die ochtenden zijn ook reuze leuk.
Moeizamer wordt het verzinnen van steeds iets nieuws om onze leden mee te verrassen.
Van de bridgeweekenden heb ik ook genoten, de sfeer zit er dan goed in en mag er
zelfs wel eens lekker gelachen worden! Dat houd je jong en blij hoor.
Dit jaar staat er nog een extra feestdag op het programma.
De BBC bestaat alweer 40 jaar!!!!!!!!!! en we hopen dat het een heel gezellige dag mag worden,
25 september.
Maar eerst natuurlijk de zomer met zijn zonnige dagen om heerlijk uit te gaan.
Een vakantie naar het buitenland of gewoon lekker in de tuin relaxen zodat iedereen
weer goed uitgerust is, en we er weer tegen kunnen als het nieuwe bridgeseizoen begint.
U ziet "een doorsnee gepensioneerde" zonder veel bijzonderheden.

Daarom geef ik de pen door aan Annette Leijten, een vrolijke jonge vrouw die U
zeker iets van meer belang of cultureels te melden heeft.



april 2010 De Pen van Dora van de Logt:

Gijs Verweij heeft mij gevraagd wanneer ik een stukje ging schrijven voor "Geef de Pen door".
Daar weet ik niks van Gijs, hoe zou ik dat moeten weten?
Dat staat op onze website. Het is wel de bedoeling dat je daar af en toe op kijkt zegt Gijs.
Sorry Gijs, wanneer was dat dan en van wie kreeg ik die doorgeefpen?
Bijna een jaar geleden kreeg jij die pen van Max en het is wel zo leuk als het blijft doorgaan.
Sorry Gijs, ik vergeet wel eens iets, maar dit had ik niet verwacht, hoewel van Max...........,
nee ik heb geen alzheimer of dementie, daarvoor ben ik nog veel te jong en actief!!!!!!!!!!
Ik vergeet wel eens iets omdat ik gewoon teveel bezigheden heb die mij bezighouden zoals....,
verdrietige zaken als ernstige ziekten van familie en vrienden, maar ook heel vrolijke zoals,
Oma van Henry en Juliëtte, tennissen, golfen, bridgen, zwemmen, yoga, zij-actief, bestuurslid KBO.

Voor dat laatste wil ik leden werven als u niet al lid bent van de KBO, de Katholieke Bond voor Ouderen.
Deze club kan veel betekenen voor haar leden vanaf 50 jaar.Het lidmaatschap kost euro 17,-- per jaar.
Er is overleg met de gemeente-, regio- en seniorenraad. Maandelijks krijgt u het tijdschrift de Nestor.
De activiteiten zijn: volksdansen, sjoelen, koersbal, yoga, fitness, wandelen, fietsen, meer bewegen,
zwemmen, kaarten, kienen, jeu de boule, kuntclub, computerclub, kerstfeest, carnaval.

Actuele informatieve informatiemiddagen, ouderenadviseurs, hulp bij belastingformulier, huur- of zorgtoeslag.
Kortingen op collectief ziekenfonds, collectieve telefoon, opticiens, keuring voor verlengen rijbewijs.
Als u zich nu nog te jong voelt, zou u ondersteunend lid kunnen worden zodat we een sterke club
worden waar u in de verre toekomst mogelijk wel gebruik van zou willen maken.
Kom eens binnenlopen in onze nieuwe eigen ruimte vooraan in de Asseldonk.
Het secretariaat: H. Moorrees,Vogellaan 11, en de Ledenadministratie A.Thijssen, Patrijsstraat 25.

Vriendelijke groet, Dora van de Logt.

Ik geef de pen door aan Annie Zweekhorst.



mei 2009 De Pen van Max van Lingen:

Ruitenvrouw .

Met de nominatie als zijnde "THE A-TEAM" van Steve Barnes, zijn wij, Jan Jennissen en ondergetekende, niet erg in de nopjes in de A-poule. Maar wij zullen het wel zien.
Om bij het begin te beginnen ben ik op aanraden van een kennis in 1999 de Bridge-cursus gaan volgen. Al snel was er een vijftal gevormd met, o.a. Juup Nijsen, die aan deze cursus zijn begonnen. Daarna werd de grote stap gemaakt deel te nemen aan de competitie. Ook het Maandagmiddag Bridgen was erg in trek.
Het bieden ging vaak met een "gok", misschien gaat het wel goed, maar dus niet. Al gauw werd mij toe gefluisterd
"jij moet niet zo gokken". Maar al doende begon het wel op den duur bij mij te dagen hoe het wel moest, hoop ik?? Na vele spellen met verschillende partners gespeeld te hebben, kwam op een goede donderdag-avond Jan Jennissen mij vragen of ik met hem in de competitie wilde spelen. Oei joei dacht ik als dat maar goed gaat.
Na veel zwoegen en menige zweetdruppels, begon het uiteindelijk ergens op te lijken. Het ging van Blauw naar Oranje, van Oranje naar Geel, en van Geel weer naar Oranje. Maar geloof het of niet, het wordt nu dus weer Geel.
Bedankt in ieder geval voor diegenen die dit veroorzaakt hebben. En Jan, fijn dat jij zolang het geduld hebt weten op te brengen.
De volgende Pen gaat naar "buuf" Dora van de Logt.

Max van Lingen



november 2008 De Pen van Stephen Barnes:

Nou, daar was ik op een vrijdagmorgen in Bergen op de markt. Gijs Verweij was daar ook. Na de goedemorgen wens, zegt hij, Stephen je moet nog de "Pen doorgeven". "De Pen doorgeven", vraag ik!! Ja, kijk maar naar de sectie Ruitenvrouw op onze website. Dat heb ik gedaan en ik was er niet zo happy mee. Ik moet iets schrijven en daar heb ik een probleem mee, en een hekel aan.
Wat moet ik schrijven, iets over bridge, met zo veel gevorderde bridgespelers in de BBC, en wat kan ik inbrengen! Misschien iets vertellen over de Wolseley, ah, jullie gaan meteen denken, "is dit een nieuwe geheime conventie uit Well". Nee hoor, "this is something completly different" (dit is iets anders).

De Wolseley is een auto! Een Aristocratische 6/80 van 1952, en die heb ik. Vaak genoemd in de jaren 50 als de "Poor Mans Bentley". De 6 is voor cilinders, en de 80 is voor de PK....., niet zo veel, maar in 1947 was dit wel iets!

Met de 72 pk uit een 2215 cc 6-cilinders, deed de 1400 kg wegende Wolseley een topsnelheid van 130km! Dat is waarom deze auto ook de Engelse politieauto was in de jaren 1948/50's. Nu haalt hij nog net 50-60 km.

In de jaren 1948 tot 1954 zijn er 24281 6/80's gebouwd. Na intensief speurwerk wereldwijd in 1998, waren er nog 326 auto's bekend. Van dit aantal zijn er ongeveer 170 die nog rijden. Eerst was er 1 in Nederland, maar nu zijn het er 4!

De Wolseley 6/80 was ontwikkeld door de Nuffield Group. Helaas was dit de laatste versie, en de firma was verkocht in 1954. De overeenkomstige lijnvoering is dezelfde als de Morris Minor en Oxford van de jaren 50.

Onderdelen van deze auto zijn wat schaars en duur. Als je iets moet hebben, dan kun je een grote speurtocht beginnen. De laatste keer ben ik in Australia terecht gekomen. Wel via internet hoor!!! Maar de rekening van dit is nooit bij mijn vrouw verschenen.

Ook te huur als trouwauto, de exclusieve auto van de 1950's.

Huur tarief in de buurt van 1SA!!


En nu geef ik de pen door aan iemand van het A-team.....Max van Lingen.

Stephen Barnes



december 2007 De Pen van Thei Welbers:

Vanaf 19 december 2007 is in onze Gemeente Bergen een nieuwe geurwet van kracht.
Met de toepassing van deze geurwet krijgen we allemaal te doen, en zeker ook veel bridgers die een fietstochtje door de Maasduinen gaan maken.

In de Maasduinen is Siebengewald aangewezen als LOG, Landbouw Ontwikkelings Gebied. In dit gebied kunnen bedrijven aan de slag die elders in de streek voor overlast zorgen. Om de overlast in onze streek mede in de hand te houden gaan we uit van Odour (Ou) = geur.
Het bepalen van het aantal Odour kun je het beste vergelijken met een spelletje bridge, het is constant rekenen en ruiken.

Voor de beeldvorming:
A. Bebouwde kom stedelijk  2.0 Ou = 1
B. Cluster Groote Horst  3.0 Ou = 1
C. Cluster Tuindorp  14.0 Ou = 6
D. Overige buurtschappen in het buitengebied  7.0 Ou = 2
E. Uitbreiding Jozefstraat   5.0 Ou = 1
F. Uitbreiding Siebengewald-Zuid  9.0 Ou = 2SA
G. Ruimte voor Ruimte locatie Ericaweg  6.0 Ou = 1
H. Grote Campings  14.0 Ou = 6

Als burger had ik het liefst flesjes met de normering van Ou's gehad zodat we met de neus hadden kunnen bepalen, waar wat voor stond. De meerderheid in de gemeenteraad koos uiteindelijk na een stevige discussie, om te kiezen voor
7SA = 20 Ou, en ik moest passen met 6.

Gelukkig zijn we allemaal passanten en geen fazanten, want dan hadden we de KERST niet levend gehaald.
Wanneer je van de zomer gaat fietsen, neem dan een spelletje kaarten mee zodat je de Ou/geur zelf kunt bepalen.

Mijn Kerstbijdrage voor 2007

Thei Welbers

Ik wil graag de "Pen" doorgeven aan Steve Barnes en hem vragen wat hij vindt van Bridge in Bergen, gezien door Britse ogen.



september 2007 De Pen van Willy Jans:


Een vlottere babbel betekent natuurlijk niet dat de pen zo gemakkelijk schrijft. Jammer, men was het niet vergeten! De bombastische stem van Gijs Verweij! Twee woorden bleven hangen: Jans en Ruiten Vrouw. Waarom waren ze dat niet vergeten en zie daar: daar zit ik nu. Zwetend voor of achter mijn computer.

De Openingsdrive hebben we net achter de rug en ons gezapig clubje, begint met een systeemkaart. Hoe dit in te vullen. Vaak begrijp ik mijn eigen systeem niet, laat staan dat mijn partner het begrijpt en nu moet ik iets in gaan vullen zodat de anderen mij gaan begrijpen. Dat wordt dus een hele klus. Gaat dit nu betekenen dat ik bij ieder partijtje de arbitrage naast me heb staan? Natuurlijk was deze systeemkaart de oorzaak van de laatste plaats in de eerste drive voor de competitie, 34%. En natuurlijk is daarmee meteen de weg van de degradatie naar de B-klasse ingezet.

Gaat door de invoering van de systeemkaart de gezelligheid verdwijnen??? Dat zal toch niet??? Juist dat was het of beter gezegd: dat is het. Daarvoor ga ik iedere donderdag naar "den Asseldonk". Puur voor de gezelligheid. Daarvoor zeg ik vergaderingen af, daarvoor probeer ik alles zo te plannen, dat ik donderdags kan kaarten: de gezelligheid.

Een paar onder ons voeren dit nog verder door: de Barcommissie. Onder leiding van de altijd aanwezige Toos van de Kooi wordt het feest aan de bar voortgezet. En ja hoor, ze zijn er altijd en allemaal! De hele barcommissie. En helaas ik ben er maar zelden, want vrijdags moet ik toch nog werken. De laatste keer was ik fietsend naar den Asseldonk gegaan. Schitterende zomeravond en dus zaten we buiten. Tot half drie en dan moet je de dames Klaverdijk en van de Kooi nog aanmanen: het is de hoogste tijd! Een mooi stel deze barcommissie! The leader of the gang: Eddy Tjan. Het kan niet anders dat deze Meerlose tandarts, de volgende dag verkeerd trekt! Vrijdags zijn er geen afspraken in zijn praktijk. Niet omdat Eddy dat niet wil, nee hoor, het zijn de patiënten die massaal op deze dag wegblijven.
En mister Palmpje, hij droomt nog steeds van Afrika, heeft niet alleen in de bridgezaal het hoogste woord! Hij zet dit door aan de bar. Soms zit Hans Aerts er zelfs nog en net zo als ik, wachtend tot er een bitterbal voorbij komt. En natuurlijk, Marijke Klaverdijk, niet in de functie van de eerste burgervrouw maar wel fier en trots de ruigste verhalen vertellend met een licht Arnhems accent. Wat raar, ik ben iemand vergeten en dat was niet logisch want het is toch zeker een opvallende verschijning: Christa van der Lint, met haar hoge stemmetje in perfect Nederlands, tetterend aan de bar. Uiteindelijk zal Toos van de Kooi de bar toch sluiten, want één ding weet ik zeker: Toos heeft de sleutel van den Asseldonk, want zij opent en sluit de bar!

De gezelligheid zal in ieder geval moeten blijven en wat jullie doen met de systeemkaart.....

Marie-Louise schreef in de vorige "pen": ik zal de starters sparen en vervolgens gaf ze de pen aan mij. Ik voel me toch nog een echte starter, dus was haar keuze verkeerd. Uiteindelijk moet ik ook iemand slachtofferen en zal ik de pen ook door moeten geven. Mijn keuze is gevallen op Theo Welbers. Deze statige heer heeft een veel meer serieuze inslag, en zal in zijn "pen" heus wat meer niveau brengen als dat ik bovenstaand gebracht heb.

Willy Jans



juni 2006 De Pen van Marie-Louise van den Boom:

Ik geef de pen door:

Wat is de herkomst van het bridgen?



Ik vroeg me laatst af wat de herkomst van bridgen is en waar de naam eigenlijk vandaan komt. Ik vond de volgende informatie in het oefenboek van 'Start tot finish' en op internet en heb er een BBC verhaaltje van gemaakt. Er worden meerdere verklaringen gegeven en jullie mogen wat mij betreft de meest geloofwaardige er uitpikken. En misschien kennen jullie nog wel andere verklaringen.

De herkomst van bridge zou liggen in Turkije of Rusland.
We duiken even in de geschiedenis: The Official Encyclopedia of Bridge (5e druk) citeert een brief waaruit blijkt dat bridge al vóór 1886 werd gespeeld in Caïro. Britse soldaten die de belangen van Engeland verdedigden tijdens de Krimoorlog (1853-1856 tussen Rusland en Turkije) zouden daar 'bridge' hebben gespeeld. Zij zagen het spel als een variant op het hun bekende kaartspel Whist.

3 Varianten op de naamsverklaring van 'Bridge':

a. Bridge is afgeleid van het Russische 'Biritsch' en betekent onder meer 'stadsomroeper'.
Het hardop bieden kan hierbij een verwijzing zijn.




b. Bridge is genoemd naar de Galata Bridge, de beroemde brug over de Gouden Hoorn, de haven van Istanbul. Aan de andere kant van de brug lag een koffiehuis en Britse soldaten zouden daar tijdens de Krimoorlog
(1853-1856) 'bridge' , het engelse woord voor brug, hebben gespeeld.


c. In de officiersmess moesten jonge Turkse bedienden dagelijks de speeltafels voor de hoge heren die bridge speelden in orde maken. De Turkse jongetjes spraken geen Engels, maar begrepen wel wat de Engelse officieren van plan waren: de heren gingen weer dat kaartspel spelen met één man met de kaarten op tafel en drie met de kaarten in de hand. Bir (spr. "bier") is het Turkse woord voor 1 en üç (spr. "uutsj") is het Turkse woord voor 3. "Bir-üç?" vroegen dan de messbedienden aan de officieren. "Yes, boys, bridge," antwoordden dan de fraai geüniformeerde heren, de klanken van de Turkse jongens op z'n Engels interpreterend.

En hoe heeft bridge de wereld veroverd?

Ons' bridge werd voor het eerst gespeeld op 1 november 1925, aan boord van het stoomschip 'Finland', op weg van San Francisco naar New York. Op verzoek van Harold Vanderbilt werd een door hem bedachte scoretabel getest. Een passagiere voegde daaraan het begrip 'kwetsbaar' toe, ontleend aan een oriëntaals kaartspel dat ze speelde in China, en contract-bridge was geboren. In 1928 werd al het eerste kampioenschap gespeeld en het is een eer voor Vanderbilt dat zijn tabel, met wat kleine aanpassingen, nog steeds wordt gebruikt.

De Amerikaan Ely Culbertson maakte bridge als geen ander populair. Zijn extravagantie was zijn handelsmerk. Een leuke anekdote: Als hem telefonisch werd gevraagd: 'Hoeveel is vijf down gedoubleerd kwetsbaar?' antwoordde hij met : 'Ogenblikje, ik verbind u met de afdeling downslagen'. Hij nam dan even later opnieuw op en gaf het antwoord.


In de jaren 50 begon het Amerikaanse bolwerk te wankelen. De nieuwe Europese bied-systemen, het Engelse Acolsysteem en het Italiaanse sterke-klaverensysteem, bleken superieur. Engeland, Frankrijk en later Italië met zijn fameuze Blue Team namen de heerschappij over, maar de Amerikanen hebben het verloren terrein inmiddels heroverd.

In Nederland werd bridge populair omstreeks 1930, vooral onder invloed van de broers Frits en Ernst Goudsmit. Toen kolonel Lucardie in 1930 de Nederlandsche Bridge Bond oprichtte, was bridge een spel dat in deftige salons door rokende heren in smoking werd gespeeld. Lang bleef bridge dat elitaire karakter behouden en het ledental van de bond bleef tussen 10- en vijftienduizend hangen. Totdat in de jaren zeventig bridge een zeer populaire sport werd en het ledental van de bond explodeerde. Ook bridgers in spijkerbroek deden hun intrede.

De Nederlandse Bridge Bond behoort tot de snelle groeiers. De Nederlandse Bridge Bond hoort tot de elf grootste sportbonden van Nederland en is, na de Amerikaanse de tweede bridgebond ter wereld.
De laatste jaren manifesteert de NBB zich steeds nadrukkelijker met de organisatie van allerlei grote en bijzondere activiteiten. Op 21 mei 2000 werd de grootste bridgewedstrijd aller tijden in de Amsterdam Arena georganiseerd met 3086 bridgers. Enkele maanden later werd de World Bridge Olympiad in het MECC te Maastricht gespeeld. Eind 2001 begint de NBB met Stepbridge een eigen internetbridgeclub. De club groeide binnen een jaar naar vijfduizend betalende leden.

En de BBC (Bergense Bridgeclub) anno 2006?
Niks elitairs, geen smokings (ja zelfs nu: 'no smoking') en ieder draagt waar hij/zij zich prettig in voelt. Geen Turkse bedienden maar gewone Hollandse meiden. We missen Claudia wel die met haar lage stem vroeg: ' wawiludrinke?'.
Onze BBC lijkt weer wat te gaan groeien en de cursisten hebben zich voor de eerste keer dapper geweerd in de slotdrive van dit seizoen. Misschien gaan zij ook nog wel geschiedenis schrijven............
Nee, we zullen hen nog even sparen bij het doorgeven van de pen.

Die gaat naar onze enige 'RUITENHEER' (hij weet wel waarom) Wil Jans

Met vriendelijke groet, Marie-louise van den Boom (Bergen 16-6'06)





september 2003 De Pen van Joke Schreuder:

Bron: Ruitenvrouw september 2003, 14e Jaargang, Nummer 1.

Bij Rooland in de bediening leerde ik de bridgers kennen.
Nou, ik moest wel even wennen.
Soms wat saai, en ook wel eens boos!
Dan schoot ik midden in de roos!
Ik stoorde het spel, nu was het down.

Toch werd ik nieuwsgierig naar het spel.
Ik kreeg een kans; Hr. Beeker leerde ons dat wel!
Tjonge wat komt er dan allemaal op je af.
Werkelijk, ik stond paf.
Van Stayman,Jacoby, sans-atout, multi, klein slem, groot slem, signaleren en snijden, maar niet met messen!
Ik leerde het allemaal in de lessen.

Nu speel ik bridge, nog wel niet in de top!
Maar het is voor de gezelligheid, dat staat voorop.
En op vakantie ion Turkije, Italië of Portugal,
Bridgen kan ik overal.

Ik ben blij, dat ik lid van BBC in Bergen ben.
Ik speel hier samen met mijn naamgenote Joke,
Zij krijgt van mij dan ook de PEN.

Volgende keer dus:Joke Kleinhout.



september 2002 De Pen van An Rheiter:

Bron: Ruitenvrouw september 2002, 13e Jaargang, Nummer 1.

Een echte kaartfamilie, dat was het bij ons thuis.
Op zondagen werd er altijd door de hele familie en vrienden gekaart: klaverjassen.
Na mijn trouwen had ik helaas maar weinig tijd meer om te kaarten, maar toen in 1993 in Arcen de bridgeclub werd opgericht dacht "ik": daar moet ik bij zijn.

"Via Joke (Schreuder) hoorden wij, Riet, Mariet, Gisela en ik, van de Bergse Bridgeclub. Je kon er eens per maand op zondagmiddag vrij bridgen. We hadden al snel door, dat we daar heel wat konden leren.

Nu nog een geschikte bridgepartner. Gelukkig wist Gijs iemand, een echte kaarter!". Dat was Kees Simons. Het bridgen met Kees ging vanaf de eerste keer erg goed.

Ik kijk nu uit naar de wekelijkse bridge avonden in Bergen. Alles is altijd erg goed geregeld en het is er erg gezellig.

Bedankt Kees, bedankt Gijs en natuurlijk ook alle andere clubleden.

Ik geef de pen door aan Joke Schreuder.

An Rheiter.



september 2001 De Pen van Marijke Klaverdijk:

Bron: Ruitenvrouw september 2001, 12e Jaargang, Nummer 1.

Marijke



Sedert 1988 ben ik lid van de Bergse Bridge Club.
Mede hierdoor heb ik het gevoel gehad dat ik snel ben ingeburgerd in de
Bergse gemeenschap.
En dan te bedenken dat ik absoluut niets gaf om het kaartspel. Maar
ik was voor de verslaving eraan bij mijn aanmelding door Johan van de Kooi
gewaarschuwd.

Ondanks het feit dat mijn rebbel ook tijdens het kaarten niet stil staat,
en ik daardoor voor onze tegenstanders onze eigen positie wel eens
verraad, wordt zelfs deze doodzonde door velen geaccepteerd.
Mijn bridgepartners weten daarover mee te praten, en laten weliswaar
met gekromde tenen, zweet op het voorhoofd en een natte rug er nooit
iets van merken; hooguit wordt er met een bril gespeeld.
Bovendien vind ik het in deze club erg plezierig dat er zelden of nooit
over de Gemeente wordt gemekkerd, want daar ben ik zoals velen weten,
(net zoals mijn kinderen) allergisch voor.

Bedankt daarom en ik besef dat ik inmiddels veel goede vrienden en
uiteraard ook vriendinnen erbij heb gekregen.

Marijke.

Ik geef de pen door aan:



An Rheiter



december 2000 De Pen van Dora Goossens:

Bron: Ruitenvrouw december 2000, 11e Jaargang, Nummer 1.

Lieve leden van de bridgeclub.

De pen kwam bij mij dus ik moest wel. Omdat ik in de sterren kan kijken, maakte ik voor u een horoscoop voor het komend jaar.

Steenbok 23-12 t/m 20-01

Het is een uitstekende tijd om uw biedsysteem uit te breiden.
Samen met uw partner moet u het lukken om op het goede bod
uit te komen.

Waterman 21-01 t/m 18-02

U wilt meer zelf bepalen, maar krijgt daar de kans niet voor.
Daarom is het van belang dat u goede afspraken maakt.
Harten is de kleur van de Waterman.



Vis 19-02 t/m 20-03

U wilt aanpakken en organiseren. U heeft voldoende energie om slechte gewoonten te veranderen.
Zorg voor creativiteit in het spel.

Ram 21-03 t/m 21-04

Een verschil van mening kan irritatie opwekken, maar ook inzicht geven in de ideeën van de ander.
Luister goed naar uw partner, zelfs al biedt deze 6 schoppen.



Stier 22-04 t/m 21-05

U heeft de moed knopen door te hakken. Dat had u eigenlijk al eerder willen doen.
Maar bedenk: Passen is ook een bieding!

Tweeling 22-05 t/m 21-06

Hoewel u dingen liever beredeneert, moet u zich niet tegen uw
gevoel verzetten. U bent hierdoor zowel geboeid als vertwijfeld.
Schoppen wordt troef!



Kreeft 22-06 t/m 23-07

U twijfelt tussen wat de ander verwacht en uw eigen wensen.
Kwaad worden helpt niet. Vertrouw op uw maat.

Leeuw 24-07 t/m 23-08

Er breken spannende tijden aan. Misschien gaat u promoveren
naar een hogere groep. U weet niet precies hoe, maar u wilt iets
anders. Laat de ruiten spreken.



Maagd 24-08 t/m 22-09

U kunt zich enorm ergeren en zich afvragen wat partner nu
weer bedoelt met zijn 3 harten. Gewoon passen is het beste
advies.

Weegschaal 23-09 t/m 22-10

Hoewel twijfel een grote rol blijft spelen, geeft een sterk gevoel u
de zekerheid om door te gaan met bieden. Zorg voor voldoende
afwisseling en speel klaveren.



Schorpioen 23-10 t/m 22-11

Het kan lastig zijn om u niet te bemoeien met de biedlustige tegenpartij.
Bedenk "zo ben ik ook begonnen" en neem een borrel!

Boogschutter 23-11 t/m 22-12

Er komt zo veel tegelijk op u af dat u moeite heeft te kiezen.
Raak niet in stress en speel Sans!



Bovenstaande is geschreven door Dora Goossens.
Zij geeft de pen door aan Marijke Klaverdijk.



september 1999 De Pen van Mariet Deenen:

Bron: Ruitenvrouw september 1999, 10e Jaargang, Nummer 1.

Wanssum, september 1999

Toos en Jac, nog bedankt voor het in de maag splitsen van de pen. Hier ben ik niet zo blij mee, want ik heb niet zoveel te melden.

Vanaf 1996 zijn wij, mijn partner Ine en ik, lid van de bridgeclub in Bergen. Ik vind het een gezellige club en wij zijn beiden enthousiast. We hebben de vakantie er weer allemaal opzittten en gaan weer met een nieuw bridge-seizoen beginnen. Ook in de vakantie hebben we leuk en gezellig kunnen bridgen. Er werden mooie prijsjes uitgereikt. Helaas waren de flessen wijn niet bestand tegen een minuscuul stootje.

Toos en Jac, om op jullie gissing terug te komen dat ik misschien de nieuwe secretaris wordt, dat hebben jullie toch mis. Ik vind een bestuur dat het zo goed doet als hier in Bergen, dat moet je niet veranderen. Een pluimpje voor jullie allemaal.

Dus Jac, ik vind dat je het goed doet, en voor het eerste kwart van het nieuwe millennium maar aan moet blijven. Ik neem aan, dat meerderen dit met mij eens zullen zijn.

Ik had de pen door willen geven aan Thérèse Jacobs, maar die is al geweest (zij is er mee begonnen, maar toen was ik nog geen lid).
Dan gaat de pen door naar Dora Goossens.

Mariet Deenen en partner.




maart 1999 De Pen van Toos Kersten:

Bron: Ruitenvrouw maart 1999, 9e Jaargang, Nummer 2.

Dit bericht komt van Toos Kersten, net voor zij met een hele groep bridgers en andere mensen naar Thailand afreisde.

Op de valreep, de koffers voor Thailand staan gepakt, komt hier de kopie van "Geef de pen door". Hiermee verraste mijn zus me.

Helaas heb ik niets bijzonders te melden.
Wel wil ik jou en alle andere leden laten weten dat we het zo bijzonder fijn vinden met bridgen te zijn begonnen. Al viel het niet mee in het begin (en nog vaak niet).
De avonden zijn echter altijd zo gezellig. Neem bijvoorbeeld die fantastische Kerstdrive. Wat een verwennerij door het bestuur, samen met Freddy, Michael, Hetty en Carla.

Trouwens, die zijn iedere clubavond verdraaid handig, snel en aardig.
Gijs geeft de uitslag en moet dan meestal constateren wéér onder Betsy en mij te zijn geëindigd!!!!

Ik geef de pen door aan Mariet Deenen, wie weet onze nieuwe secretaris.

Toos Kersten.


september 1998 De Pen van Jo en Linie Reijs:

Bron: Ruitenvrouw september 1998, 9e Jaargang, Nummer 1.

Om maar meteen te antwoorden op de vraag van de heer Heinekamp: "hoe vinden jullie het om in clubverband te bridgen?"
Wij vinden het FANTASTISCH!!!!!

Op de eerste plaats leer je er het meeste van.
Op de tweede plaats zijn wij in jullie club geweldig opgevangen en vinden wij het erg gezellig. Hoewel we nog niet exact volgens de regels spelen en enkelen daar nog wat moeite mee hebben, vinden wij dat het "aardig" gaat.
Wij zijn trouwens blij met iedere aanwijzing van meer geroutineerden.
Dit laatste is in competitieverband moeilijk en daarom vinden wij de zomerbridge-avonden zo geschikt en zo gezellig!
Bovendien constateren wij dat er zoveel door "vrijwilligers" gedaan wordt om het zo gezellig mogelijk te maken.

Nu nog een complimentje aan de eigenaars met hun medewerkers, die altijd vriendelijk en attent zijn.
Met andere woorden: WIJ ZIJN ZEER TEVREDEN!

Linie en Jo Reijs.

Wij geven de pen door aan diegenen die ons op de bridgeclub gehaald hebben nl. onze zus en zwager Toos en Jac Kersten.



maart 1998 De Pen van Jan Heinekamp:

Bron: Ruitenvrouw maart 1998, 8e Jaargang, Nummer 2.


Beste Gijs,

Om maar direct met de deur in huis te vallen, het antwoord op je vraag of het niet eentonig wordt om zo vaak als 1e te eindigen is: "NEE". Gijs dat wordt absoluut niet eentonig, het is telkens weer een uitdaging om beter te presteren dan de vorige keer.

Maar laat ik daar onmiddelijk aan toevoegen dat het geen "must" is. Voorop staat nog steeds het plezier in het spelletje. Dat plezier kan je alleen nooit maken, daar heb je een partner voor nodig om dat te bereiken. Corrie en ik hebben dat plezier in ons partnership. Dat wil echter niet zeggen dat wij elkaar nooit eens "in de haren zitten" over het begrijpen van elkaars biedingen. Dat is en blijft een leerproces dat nooit stopt. Je zult ons nooit horen over het volgen van een bepaalde speelwijze. Hierin wordt een keuze gemaakt op basis van kennis over het zitsel, of op basis van kansberekening. In de praktijk komt dat neer op 60 à 65% kans dat de kaarten op een bepaalde wijze moeten zitten. Zit dat niet zo, dan zie je vaak dat wij down gaan in een contract dat "iedereen" maakt. Tja, dat is de kwaal van de keuze.

Wij spelen op woensdagavond bij BC DOUBLET en op donderdagavond bij BC BERGEN. Bij Doublet hebben we allebei onze taken op die avond. Bij Bergen spelen we puur voor onze ontspanning, en voor het uitproberen van nieuwe conventies of biedingen. Ook bij ons komt het mede daardoor af en toe voor dat wij rond de 40% scoren. Het loeiende geluid wat bij het oplezen van deze score in de zaal ontstaat, bevestigt dat iedereen het daarmee volledig eens is dat het gebeurt, ook wij loeien dan mee.

Beste Gijs ik hoop je met dit antwoord te hebben verlost van de prangende vraag en wil graag de pen doorgeven aan de familie Reijs met de vraag:
"Wat vinden jullie ervan om in clubverband te bridgen?"

PS. Oh ja, ik vergeet nog aan Vera te vragen (kan nu in één moeite door) of er door de club wat aandacht besteed kan worden aan het opleidingstraject van de ING bank/NBB waarbij b.v. op de clubavond door een erkende bridgeleraar, bijv. Leon Bollen uit Ysselsteyn, een onderwerp wordt behandeld.

Speel je daardoor beter, dan krijg je nog meer plezier in het spelletje BRIDGE.

Groetjes aan iedereen, hele prettige feestdagen en een fantastisch bridgejaar 1998.

Jan Heinekamp.

Noot van de redactie:
Het moge iedereen duidelijk zijn, dat Jan zijn copy meer dan op tijd heeft ingeleverd!!



september 1997 De Pen van Gijs Verweij:

Bron: Ruitenvrouw september 1997, 8e Jaargang, Nummer 1.

Het bridgeweekend van Swolgen!!!!!


In de vorige Ruitenvrouw heeft Christa, middels de rubriek "Geef de pen door", mij gevraagd of in de volgende Ruitenvrouw iets wilde schrijven over het bridgeweekend van Swolgen. Welnu, laat ik het maar eens proberen!!!

Het was Therese Jacobs die mij op een donderdagavond aan de bar vroeg of ik ook interesse had om aan het bridgeweekend van Swolgen mee te doen. Ze zochten namelijk nog iemand om de 12 paren vol te krijgen. Na enig aarzelen heb ik ja gezegd.

Zaterdag 18 januari 1997 vertrokken Therese, Herma Smits, echtpaar de Vries en ikzelf om 14.00 uur richting Vierhouten, gelegen op de Veluwe. Kees de Vries reed.
In Vierhouten zouden we overnachten in hotel de Foreesten. Bij aankomst werden we ontvangen met een lekkere kop koffie en een heerlijk stuk gebak. De andere deelnemers die mee zouden doen waren o.a., Bob Ravelli en Gerda Zwitserlood, Lei en Lucy Pingen, Ger en Els Wijnhoven, Joop Hooft, Sjraar Peters, Theo Janssen uit Tienray, Christa van der Lint, Louk Perry en zijn vrouw, de dames van Loon en Tissen, Mariet Deenen, Tandarts Tjan, Ria van de Hurk, Mary-ann Paulussen en Truus Creemers.
Tijdens het koffie drinken kreeg iedereen de sleutel van de hotelkamer. Om ± 18.30 uur was het avondeten. Tot die tijd gingen een aantal mensen vrij bridgen, maar de grootste groep ging wandelen in de bossen van Vierhouten. Het is daar een prachtige omgeving.

Na het avondeten zou om 20.00 uur de eerste zitting van 24 spellen beginnen. Ger Wijnhoven was wedstrijdleider, en ieder paar zou elk ander paar tenminste 1 maal ontmoeten. Ik zou kaarten met Kees de Vries. Wonder boven wonder bleken Kees en ik ook nog als eerste te eindigen. Dat was dus een extra reden om na afloop nog eens, met zijn allen, lekker door te zakken aan de bar van het hotel. Helaas was om ± 1.00 uur 's nachts het feest afgelopen, omdat de bar ging sluiten. Vierhouten is een Christelijk dorp. Na lang doorzeuren bleef de barman nog een half uur langer open, maar toen was het ook echt afgelopen.

Niets vermoedend heb ik iedereen welterusten gewenst en ben ik naar bed gegaan. Ik lag er nog maar net in, of er werd op de deur geklopt. Daar stond Christa aan de deur. Zij vertelde me dat er nog doorgefeest zou worden op haar kamer. Ik heb me toen maar weer aangekleed, en inderdaad bijna iedereen was op de kamer aanwezig, met een hoop zelf meegebrachte drank en chips. Het was uiteindelijk ± 5.00 uur dat ik enigzins aangeschoten weer terug naar bed ben gegaan.

Zondagmorgen was er tot 10.30 uur de gelegenheid om gebruik te maken van het ontbijt. Tijdens het ontbijt kwam ik erachter dat er een aantal helemaal niet naar bed waren geweest. Dat beloofde dus wat voor de tweede zitting die we 's middags zouden spelen. Met een duffe kop zijn we deze middag doorgekomen. Na afloop van de tweede zitting werd er een totaal uitslag van de 1e en 2e zitting bekend gemaakt. Als eerste waren geëindigd de dames Perry-Tissen, en een gedeelde 2e plaats was er voor Joop Hooft-Sjraar Peters, en Kees de Vries-Gijs Verweij. Iedereen kreeg een mooie prijs.

Na afloop van de prijsuitreiking kon er nog heerlijke erwtensoep met brood gegeten worden. Daarmee kwam er een eind aan een onvergetelijk weekend. Bij deze wil ik de organisatoren Christa en Joop nogmaals hartelijk bedanken. En tegen iedereen zou ik willen zeggen hier een volgende keer ook aan mee te doen. Voor de fl. 140,-- (ontbijt, diner en logie) hoef je het niet te laten.

Rest mij nog het volgende probleem: aan wie zal ik de pen eens doorgeven?
Ik denk dat ik hem maar eens doorgeef aan Jan Heinekamp, en ik zou hem willen vragen of het niet eentonig wordt als je zo vaak als eerste eindigt in de competities????

Groetjes Gijs.



januari 1997 De Pen van Christa van der Lint:

Bron: Ruitenvrouw januari 1997, 7e Jaargang, Nummer 2.

Blij verrast nam ik de pen van Math in ontvangst, nou ja, blij!!!!
Wel ben ik blij dat ik een paar jaar geleden voor de tweede keer lid ben geworden van de Bergense Bridge Club.
Ongeveer zes jaar geleden ben ik al eens een blauwe maandag lid geweest, met als partner een zeer gewichtige heer uit Tienray. Dat bleek niet zo'n geweldig succes en daar ben ik dus al snel mee gestopt. Maar toch kwam ik hier nog met enige regelmaat terug en beleefde, met name op de zondagmiddag-drive en daarna de heerlijke etentjes die door Annie en Toon werden opgediend, menig gezellig uurtje.
Nu ben ik dus al weer een paar jaar geleden opnieuw lid geworden, samen met Ger, mijn huidige partner en met ongeveer de helft van de Swolgense Bridgeclub "De Maasdorpen", waarmee we het komend weekend ons jaarlijks uitstapje maken, iets dat we nu al voor de vierde keer doen.
Dit jaar gaat de reis naar Vierhouten op de mooie Veluwe.
Vorig jaar zijn er voor de eerste keer twee lieve dames uit Bergen mee op reis gegaan, maar dit jaar gaan er zelfs vijf mensen uit Bergen mee, waaronder Gijs, die ik dus voor het gemak maar meteen de pen doorgeef, zodat hij in de volgende Ruitenvrouw U precies kan vertellen hoe het er aan toe gaat tijdens zo'n cultureel weekend.
Wie weet, misschien wordt iedereen wel zo enthousiast dat we volgend jaar met twee clubs, die in mijn ogen toch al bijna een grote familie is, (of is het zijn?) gezamenlijk iets organiseren.

Christa van der Lint.




september 1996 De Pen van Math Keulards:

Bron: Ruitenvrouw september 1996, 7e Jaargang, Nummer 1.

In de vorige Ruitenvrouw is de pen door Hans Wintermans doorgegeven aan Math Keulards.
Hieronder leest u zijn bijdrage.

Hartelijk dank voor het toespelen van de pen!
(Nooit gedacht, toch gekregen...Hans W.!)

In 1983 zijn wij met z'n vieren beginnen te bridgen. Voor die tijd schaakte ik veel, maar toen de gelegenheid zich voordeed te gaan kaarten heeft dat mijn voorkeur gehouden. Ik beschouw me namelijk als een echt "kaartdier". Zonder een cursus, thuis ontzettend veel oefenen: zo was het begin.
Na een tijdje kwam de gedachte bij een club te gaan. Dat werd de B.C. Maasdorpen, een gezellige club. In het begin haalden we heel wat prijzen binnen en het niveau verbeterde jaar na jaar. Het meeste leer je van het vele kaarten en van het vragen aan mensen die beter zijn dan jijzelf. Als er iemand beter is, luister er dan naar en ga niet onderling wat zitten "kwekken". Je loopt dan namelijk snel gevaar dingen te leren die niet goed zijn: je eigen vastheid in het bieden verlies je ook nog.
In 1992 ben ik lid geworden van de B.C. Bergen. Ik had de keuze tussen Bergen en Venray. Bergen is het geworden omdat ik gehoord had dat het niveau er behoorlijk goed was en dat bleek ook. Harrie Thissen had er de wind goed onder: ik rookte eens een sigaret in de niet-rokersronde en Harrie stapte op mij af, pakte de sigaret uit mijn hand en maakte ze uit! Ik dacht "wat een discipline heerst hier!" Daar heb ik wel begrip voor: regels zijn regels, nietwaar.
Tegenwoordig neemt men het op onze club niet zo nauw met de discipline. Kijk maar naar de regels van de bond en het grote aantal invallers dat geen lid is van de club. Het niveau van de club gaat met sprongen achteruit, omdat veel goede bridgers de club verlaten hebben. Dat is jammer!
Veel mensen komen voor de gezelligheid bridgen en dat is hun goed recht. Toch ben ik soms verbijsterd dat er mensen zijn die het niet tolereren dat ik heel spontaan iets uit wil leggen. In hun eigen belang en dat van de club. Nee, men weet het dan meestal beter, zelfs als men pas de bridgecursus achter de rug heeft! Op die manier krijg je natuurlijk nooit een beter niveau. Men kan toch juist van de betere bridgers iets leren.....

Hierbij wil ik het laten. Rest mij nog de club veel wijsheid en bridgeplezier toe te wensen!

De volgende pen is voor onze blondine uit Horst, Christa van der Lint.

Tot slot zou ik nog tegen H.W. willen zeggen: "slagen tellen dan kun je tegen ons misschien nog wel hoger scoren dan de 65%."

Succes, Math.




maart 1996 De Pen van Hans Wintermans:

Bron: Ruitenvrouw maart 1996, 6e Jaargang, Nummer 2.

Hallo allemaal,

Waarom Kees Simons meende dat ik zou overvloeien van dankbaarheid door mij de pen te overhandigen voor een bijdrage aan "RUITENVROUW", is mij nog steeds een raadsel: zelfs bij navraag aan de betreffende persoon kwam er alleen een, Kees zo eigen, bekende grijnslach op zijn gelaat. Hij gaat er kennelijk van uit dat als je een beetje praten kan, schrijven ook geen probleem is. Dit is misschien niet geheel onwaar, alhoewel dit zou betekenen dat ik een aantal pagina's zou moeten gaan vullen met een hoop geouweh...dat deze waarschijnlijk kant noch wal raakt en weinig inhoudelijks zou bevatten.
Derhalve, wil je op een of andere manier iets te berde brengen, zul je toch met een thema moeten komen dat, zoals onze Oosterburen dit uitdrukken "Hand und Fuss" heeft. Mogelijkerwijs kom je echter dan weer terecht in het gebied, dat voor de een interessant is en dat voor de ander niet persé zo hoeft te zijn.
Aangezien er op bridgetechnisch gebied van mij geen wereldschokkende, revolutionaire ontwikkelingen te verwachten zijn zal ik het dus thematisch gezien over een andere boeg moeten gooien.
Misschien is het daarom aan het begin van een nieuw kalenderjaar wel juist en acceptabel om even stil te staan, maar er tegelijkertijd op te wijzen, bij het vele werk dat achter de schermen door een aantal leden voor de bridgeclub, dus voor U allen, wordt gedaan. Er komt toch een hoop bij kijken en dan praat ik niet over de samenstellers en leiders van de competities.
Je komt op een Sinterklaas-, Kerst-, Ouderjaarsdrive en vindt daar buiten de gezellige sfeer, gekochte, ingepakte, leuk geëtaleerde prijsjes, zelfgebakken oliebollen en appelbeignets enz. enz.
Het is daarom zo bijzonder prettig, dat er onder U allemaal een aantal leden is dat een daadwerkelijke steun voor het bestuur betekent en waarvan je kunt zeggen: "Goh, als we die niet hadden, hoe zouden wij het dan recht moeten breien".
Ik wil hierbij geen namen noemen, al was het alleen maar vanwege het gevaar iemand te vergeten! U staat mij echter wel toe om namens U allen een hartelijk dank voor deze "achter de schermen activiteiten" uit te spreken in de hoop dat de B.B.C. ook voor 1996 weer hierop mag rekenen en dat nog meer leden zich graag hierbij aansluiten.
U ziet dat ik toch tot een thema ben kunnen komen, dat naar ik aanneem U allen aanspreekt. Blijft nu het moment dat ik de pen zal moeten gaan overdragen aan iemand die in de volgende "RUITENVROUW" zijn of haar bijdrage zal moeten leveren. Op basis van het feit dat wij in de laatste competitieronde tegen hen 65% scoorden, wat nog meer had kunnen zijn als ik met mijn ruitenkoning hun 3-hartenbod down had gespeeld en zijn uitspraak "Ik ben blij dat we jullie niet meer tegenkomen". Hij weet nu reeds wie het wordt, kom je me nu toch al weer tegen.

Math Keulards, de volgende pen is voor jou!!!!
Geen dank, graag gedaan.

Hans Wintermans




augustus 1995 De Pen van Cees Simons:

Bron: Ruitenvrouw augustus 1995, 6e Jaargang, Nummer 1.

Gehoorgevend aan de oproep van THERESE wil ik de volgende "mijmering" aan u voorleggen.

MIJMERING:

"Ik zocht naar een Bridgeclub met gezellige leden,
En ben daarvoor naar het Nieuw-Bergen gereden.
En ontdekte 'n club en ik merkte terstond:
Dat DAAR "het mes op de tafel" absoluut niet bestond.
Ik heb toen mijn zakmesje voor goed weggeborgen,
Want nu wist ik dat ik daar zonder al te veel zorgen,
Ontspannen en rustig, gezellig en lustig, bridge kon gaan spelen,
Zonder mij ook maar in het minst te vervelen.

En thans, na een aantal jaartjes, gezellig en prettig hier kaarten
Geef ik voorlopig de pijp nog lang niet aan Maarten.
Kijk, !! als je per ongeluk je soms eens even vergist
Komt er geen arbitrage wat dan daarna anders beslist.
De mantel der liefde bedekt een niet-bedoelde vergissing,
En dat is voor de veroorzaker een mateloos grote verfrissing.
In het normale leven wordt ook niet ieder misstapje geverbaliseerd;
Ware dat wel, dan werden wij geen van allen nog geëerd."

Dat was dan dat. Ik geef nu de pen door aan Hans Wintermans, die overvloeit van dankbaarheid, wegens deze uitverkiezing.

Cees Simons.




september 1994 De Pen van Thérèse Jacobs:

Bron: Ruitenvrouw september 1994, 5e Jaargang, Nummer 1.


Bridge wordt overal gespeeld. Eens verder bridgen dan je neus lang is behoort dan ook tot de mogelijkheden.
Neem nou de meer dan gezellige en goed georganiseerde kroegentochten.

Na 4 jaar te hebben deelgenomen aan de "Bossche Kroegentochten", hebben wij de laatste 2 jaar tijdens de Maastrichtse Kroegentocht gebridged. "Wij" zijn mijn bridgevrienden uit Amsterdam.
Maastricht heeft, zoals bekend, een schitterende binnenstad met zeer gezellige cafés. Alleen al het dwalen van café naar café in zo'n mooie stad is echt om van te genieten.

Bridgen komt voor ons dan soms heel even op de tweede plaats. In ieder café speel je drie spellen, en op een dag bezoek je 11 cafés. Dit jaar hadden we steeds gezellige, aardige en vooral veel jonge mensen tegenover ons aan tafel bridgen. Een praatje, bridgen en weer verder naar de volgende kroeg. Echt gezellig!!

Vraag niet naar onze uitslag, want ook op zo'n dag spelen er veel zeer goede bridgers uit heel het land mee. Dit jaar liepen we met een grote paraplu, maar we bleven lachen.

33 spellen spelen in één van Nederlands mooiste steden is echt aan te raden. Het is evenwel belangrijk om je vroegtijdig aan te melden.

Marie-Thérèse Jacobs.



Ik geef de pen door aan Cees Simons uit Venray!!!



   Laatst bijgewerkt op: 5 oktober 2010 19:35